Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г [Д] Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
дүрдиу
1. Көнтию, дөңкию, ісіну. Аузым сөйлеуге келмей, ернім дүрдиіп кетіпті (Ақышев). 2. Бір-бірін жақтыртпай сес көрсету, бұртиысу. Құдыстың жаңағы дүрдиюі содан (Қоғамдық тәртіп)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: дүрдиу


будет выглядеть так: Что такое дүрдиу