Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
дүрлігу
1. Үрейлену, абыржу, шошыну. Туған-туысқандар қатты дүрліккен-ді (Нұрқанов). 2. Даурығу, желігу, желпіну. Ел біраз дүрлікті. Қалың қол дүрліге айқайлады. Би дүрлікіп қыза түсті
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: дүрлігу


будет выглядеть так: Что такое дүрлігу