Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
дыбырлау
1. дұбыр ету, дабырлау. Дабыр- Оның дыбырлаған даусынан үйдегілер де оянды (Құмарова). 2. Сөзді анықтап сөйлей алмау, быдыңдау. Төлеутай дыбырлаған екі ауыз сөзін қайталады (Мекебаев)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: дыбырлау


будет выглядеть так: Что такое дыбырлау