дым
Iдым біткен – мүлдем естімейді, керең, саңырау. Оның екі құлағы дым біткен (Сарғасқаев)
II
Ылғал, сыз. Жердің дымы кеппей тұр. Дым тартты – ылғалданды, суланды
III
Үн, дыбыс. Сағадат сүрініп түсті, дымын шығармауға тырысты (Тоғысбаев ). Дымы құрыды - а) шаршап-шалдықты, діңкеледі; ә) мысы құрыды. Дымын ішіне бүкті – сыр бермеді, сырын ашпады. Дымын шығармады – үнін өшірді, үндетпеді. Дымың ішіңде болсын – пікірің ішіңде болсын ; үндеме
IV
Ештеңе, дәнеме, түк. Ымды білмеген, дымды білмес (Мақал). Дым сызбады – а) тамақ ішпеді, нәр татпады; ә) ләм-мим демеді
V
Өте, тым, аса. Дым-ақ даусы күшті екен (Абай)