Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г [Д] Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
дің
1. Ағаштың бұтақ тарайтын, жапырақ өсетін негізі, дүбі. Ағаш өскен сайын бұтағы діңінен алыстай түспек (Қабанбаев). 2. ауыс. Тірек, таяныш. Наурызбай осы ауылдың алтын діңі ғой (Нарымбетов). Дің қойды –а урудан құлан-таза айықты. 3. Жау әскерін қарауылдау үшін үйілген тас үйіндісі
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: дің


будет выглядеть так: Что такое дің