Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
дірдектеу
1. Қалшылдап тоңу, бүрсеңдеу. Шопандар қыста алыстан шөп тасып дірдектемейді (Әсіпов). 2. Сорғалау, құйылу. Танауынан қан дірдектеп , бет-аузын жауып кетті (Сқақбаев)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: дірдектеу


будет выглядеть так: Что такое дірдектеу