Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ебелек
I1. бот. Құмды, шөбі тықыр жерлерде өсетін бір жылдық шөптесін өсімдік. 2. ауыс. Жеңілтек, қалбалақ, ұшқалақ. Бейімхан қарт шыбын жанын ала жүгіртіп тұрған бір ебелек (Сартқожаұлы). Ебелек қақты – асты-үстіне түсіп бәйек болды, қалбалақтады. Ебелек ұшпас елсіз жер – қу медиен тақыр дала, шөл дала
II
техн. Комбайнның астық сабағын жығу үшін арнайы жасалған ағаш қалақтары
III
физ. Әйнектің жарыққа шағылысуынан пайда болатын сәуле
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: ебелек


будет выглядеть так: Что такое ебелек