Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д [Е] Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
ебелектеу
1. Қалбалақтаңдап, ұшқалақ қағып қолды-аяққа тұрмау. Махмет те ебелектеп жүр (Ғ.Мұстафин). 2. Елпек қағу, бәйек болу. Бір егделеу адам ебелектеп жүр (Тоқжігітов)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: ебелектеу


будет выглядеть так: Что такое ебелектеу