Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д [Е] Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
ебіл-себіл
1. Көзінен сорасы ағып, ағыл-тегіл. Тұраш ебіл-себіл жылап отыр (Нарымбетов). 2. Абың-күбің, қарбалас, әбігер. Ауыл ебіл-себіл бір тіршілікте (Кекілбаев). Ебіл-себіл болды – а ) сора-сорасы шығып жылады; ә) өрім-өрім, алба-жұлба; б) әбігер болды. Ебіл-себілі шықты – азып-тозды, жүдеді
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: ебіл-себіл


будет выглядеть так: Что такое ебіл-себіл