Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
елбектеу
1. Қаңғалақ қағу, жан ұшыру. Жамал қаңбақтай елбектеп келеді (Байтанаев ). 2. ауыс. Жаны қалмай бәйек болу, қалбалақтау. Әже менен шөбере, Өткізеді күндерін. Бірі еңбектеп, бірі елбектеп (Мәуленов)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: елбектеу


будет выглядеть так: Что такое елбектеу