Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д [Е] Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
елбіреу
1. Жаны қалмай, елпек қағу, елпілдеу. Жөн сұрасты шет елде, Бір келіншек елбіреп (Салықов). 2. Ет-бауыры езілу, елжіреу. Ол әкесін зарыға күткен баладай елбіреді (Сейдімбеков). 3. Қалт-қалт ету, дірілдеу, желбіреу. Жусандардың шашақты басы сәл-сәл елбіреп, майысып түзеліп тұр (Тілеуханов)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: елбіреу


будет выглядеть так: Что такое елбіреу