Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
елпек
Елпілдеген, елгезек, тіл алғыш. Елпек, жақсы бала деп, мені мұғалімдер өте жақсы көреді (Тұрсынбаев). Елпек қақты - а) ұшып қонды, елпілдеді; ә) қас қабағына қарап жаны қалмады, бәйек болды
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: елпек


будет выглядеть так: Что такое елпек