Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д [Е] Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
елпең
Үлпілдеп тұрған, жеңіл. Жел елпең қарды суыра, борандата айдай бастады (Момышұлы). Елпең қақты – а) елпілдеп дедек қақты, зыр жүгірді; ә) жаны қалмай құрдай жорғалады. Елпең ете қалды [түсті] – құрақ ұшып елпілдеді
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: елпең


будет выглядеть так: Что такое елпең