Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д [Е] Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
енші
Бала жеке үй болып бөлек шыққанда, ата-анасы беретін мал-мүлік. Тәкежан сол жылы енші алып бөлініп шыққан (М.Әуезов) 2. Иелігінде, меншігінде болу, тәнділік. Сенің еншіңе Нариманды беремін. 3. ауыс. Міндет, борыш. Күрес, еңбек, игеру- менің еншім (С.Мұқанов). Енші берді – баласына мал-мүлік бөліп берді, бөлек үй етіп шығарды
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: енші


будет выглядеть так: Что такое енші