Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ең
1. Нағыз, барып тұрған, өте-мөте. Адам баласының ең жаманы- талапсыз (Абай). 2. Әуелі, алдымен, бірінші. Ең алғаш (әуелі). 3. Тіптен болмаса, құрыса. Ең аяғы
1. Нағыз, барып тұрған, өте-мөте. Адам баласының ең жаманы- талапсыз (Абай). 2. Әуелі, алдымен, бірінші. Ең алғаш (әуелі). 3. Тіптен болмаса, құрыса. Ең аяғы