Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ермек
1. Алданыш, жұбаныш. Өнері көптің ермегі көп (Мақал). 2. Қолы бос адамның уақыт өткізу үшін істейтін әрекеті, ісі. Қолы босағандағы ермегі – домбыра (Мұқаев). Ермек болды – а) жұбаныш етті, серік қылды; ә) тәлкек қылды, мазақ етті. Ермек қылды [етті] – алданыш етіп уақыт оздырды. Ермек қылуға жара таба алмады – ұрынарға қара таба алмады, ерігіп жүрді
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: ермек


будет выглядеть так: Что такое ермек