Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ескек
IҚайықты жылжыту үшін суды есуге арналған бас жағы қалақша келген сырық, сырғауыл
II
1. Салқын самал, жайлы жел. Майда ескек тұрған еді (Сейфуллин). 2. ауыс. Екпінді, қарқынды. Бебеулеген сарын екпінді ескек әуенге ұласты. Ескек жел – а) қоңыр салқын, жанға жайлы самал
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: ескек


будет выглядеть так: Что такое ескек