Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
есу
I1. Жіп, арқан жасау үшін жүнді пысытып бұрау, ширату. Арқан ессең, бау болар (Мақал). 2. кәс. Лағманның, бауырсақтың қамырын жіңішкерте созу. Нанды ескенде оған шекілдеуік, мақта майын жағып отырады (Қасиманов)
II
1. Жел соғу, желпу. Самал есе бастаған (Майлин). 2. Қайықты жүргізу үшін ескекті су ішінде ілгерінді-кейінді қимылдату, көсу. Қайрат ескегін үнсіз есе берді (Сатаев). 3. Құмды, қарды ысыру. Ғани қарды есе еңбектеп келеді (Арыстанов). 4. ауыс. Жүйтку, заулау. Машина заулап еседі (Сейфуллин). 5. ауыс. Көпіру, бөсу. Бұл жолы Төкең қыза шауып, есіп отыр (Әшірбаев)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: есу


будет выглядеть так: Что такое есу