Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д [Е] Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
есіру
1. Екілену, асып-тасу, дандайсу. Әдетінде есір сөйлейтін адам. 2. Есерсоқтану, аласұру, құтырыну, қағыну. Есіріп келген дұшпанды төрт жылда жеңдік (Бөкеев). 3. Елту, есеңгіреу, мас болу. Наша денеге сіңгеннен кейін адам тез есіреді (Оразақов)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: есіру


будет выглядеть так: Что такое есіру