жаға
1. Сырт киім мен көйлек-көншектің жағасы. Бітеу жаға (орама, қисық). 2. ауыс. Ағадай қамқоршы, тірек, пана. Ағасы бардың жағасы бар (М.Ғабдуллин). 3. Өзеннің, көлдің, арықтың т.б. жиегі. Көл жағасы, өзен жағасы. Жағадан алды – дүрсе қоя берді. Жағасына жармасты – тарпа бас салды, кеңірдектен алды. Жаға жыртысты – ұрысып-керісті, дауласты. Жағасы бүтін – төрт құбыласы сай. Жағасы жайлау, төбесі қыстау (көктем) болды – қаннен-қаперсіз болды, бейқамдыққа салынды. Жағасы жайлауға кетті – уайым-қайғысыз, алаңсыз