Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жайқау
1. Сұлату, жайқау, жайпау. Ол соңғы рет төмендеп кеп, бір жайқап өтті (М.Әуезов). 2. Қағып тастау, сермеп жіберу. Ешкі қос мүйізімен жайқап , іліп тастады (Көшімов). 3. Ырғап қозғау, бұлғау. Ол қолын жайқап , белгі етті (Қабдолов)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: жайқау


будет выглядеть так: Что такое жайқау