Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жайқын
1. Кең жайылып жатқан, айдын (егін су). Жайқын көлдің бетінде қоңыр қаз қаңқылдаған (Ақан сері). 2. ауыс. Бітік, қалың, тығыз. Ауылдың арқа жақтарының бәрі де кең жайқын егін екен (Сыланов)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: жайқын


будет выглядеть так: Что такое жайқын