Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жайластыру
1. өзг.етіс. Жайлас-тыр. 2. Жөнге келтіру, реттеу, жайғастыру. Екеулеп бар малды қораға жайластырып үйге келді (Байтанаев). 3. ауыс. Жайрату, өлтіру, қыру. Бәрін де жатқандардың жайластырып, Қылыштап қалғандарын қоймай қуған (Ізтілеуов)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: жайластыру


будет выглядеть так: Что такое жайластыру