жайлау
I1. Орын тебу, қоныстау, мекендеу. Қаратауды жайлап жатқан жалпақ жұрттың шаруасы біткен емес (Д.Досжанов). 2. Жазды күнгі мал жайылымы, жайлау. Торғайдың кей ауылдары, өзендерді жайлап қайтады (С.Мұқанов). 3. ауыс. Қаптау, басып кету. Егінді жайлаған арамшөп
II
1. Реттеп жайғастыру, жөндеу. Аттың шөбін салып жайлап болған Қалтай да үйге кірді (М.Әуезов). 2. ауыс. Жоқ қылу, жою, өлтіру. Олар екі казак-орысты тау арасына апарып жайлап кетіпті (Жансүгіров)
III
Жазда жайлайтын, биік таудағы не шүйгін шөпті жазықтағы мал жайылымы, жайылыс. Мал жайлауға көшіп кеткелі қашан (Етекбаев). Жайлауы жарасты – бірін-бірі түсініп, сыйлас болды
IV
Баяулау, ақырындау, солғындау, баяулау. Қазір толқын да бастапқыдай емес, жайлау (Райымқұлов)