жалғыз
1. Тек бір өзі ғана, дара, жалқы. Сабыр ағайдың жалғыз ұлы, жалғыз үй, жалғыз қабат. 2. Бір өзі салт қара басы. Бұл үйде өзі жалғыз қалыпты (Байтанаев). Жалғыз атты – а) салт жүргінші; ә) тұрмыс-күйі нашар, жарлы. Жалғыз ауыз – бір оқтық, бір атар. Жалғыз ауыз сөз – бір ауыз сөз. Жалғыз аяқ жол – жаяу адам жүретін соқпақ жол. Жалғыз (жеке) басты – сыбай-салтаң, бойдақ. Жалғыз қабат – бір дүркін, бір-ақ рет, жадағай. Жалғыз үйлі – ел жоқ жерде бір өзі мекендеген, саяқ