Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жансыз
I1. Өмірі біткен, өлген, тірі емес. 2. Көзінің нұры, жанары тайған. Жансыз көзінің кірпіктері қыбыр-қыбыр етті (Сатаев). 3. Құлазыған, мылқау, меңіреу. Жансыз дала керең еді (Ерубаев). 4. Жаны жоқ. Жансыз заттар. 5. Мәнсіз, мағынасыз. Жансыз тіршілік, жансыз баяндама. 6. Өлген тірілгенді білмейтін мықты, төзімді. Ұшса талмас қанаты, Жансыз тұлпар мінгіздің (Кәрібаев)
II
1. Жау арасында жүріп, тың тыңдайтын адам, тыңшы. Сен Шыңғысхан ордасындағы менің жансызым бол (Д.Досжанов). 2. Астыртын сыр, құпия. Ол жансыз жантасалау тәсіліне көшкен еді (Әбілев)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: жансыз


будет выглядеть так: Что такое жансыз