Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жанталасу
1. Арпалысу, аласұру. Мәңгілікке көз жұмар кезде шешем жанталасып мені іздепті (Соқпақбаев). 2. ауыс. Әбігер болу, жанын салып тырысу. Ол өз адамдарын қоюға жанталасып отыр (Ғ. Мұстафин). 3. ауыс. Асығыс-үсігіс, қауырт жан-тәнімен кірісу, тез асығу. Далада жұрт жанталасып егін орағына әзірленіп жатыр (Ж.Молдағалиев)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: жанталасу


будет выглядеть так: Что такое жанталасу