жаншу
1. Мыжғылау, езу, жаншу, жаныштау. Шылымның қалдығын өкшесімен жаншыды. 2. Құрғақ затқа басқа сұйық зат қосып араластыру, шыл. Жемейді адам күлді майға жаншып. 3. ауыс. Еңсесін көтертпеу, басып тастау, қысым көрсету. Ауыр күндер салмағы Зәурешті жаншып тастапты. 4. ауыс. Күшпен жеңіп бағындыру, таптау, езу. Еңбекшілерді бай-феодалдар езіп, жаншып отырды (Нұрқанов)