Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жарау
I1. Іске асу, қажеттілікті өтеу. Еңбекке жарайтын адам, ел игілігіне жараған. 2. Жұмсап қою, тұтыну. Әлдеқашан жарап кеткен ақшаны айтасыз ба? (Досымов). 3. Бәйгеге қосатын аттың қашырдай қатып, бабына келуі. Қос шабдар қамшыдай жарап алған. 4. Үлек пен бураның келеге түсер алдындағы қатып-семіп әбден аруы. Сары бура қыста жараған
II
Қаншырдай қатып келген, жараған, ширыққан. Баланы жарау құлаға мінгізді. Жарауы жетті – бабына келді, жарап болды
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: жарау


будет выглядеть так: Что такое жарау