Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жау
I1. Бір елге шабуыл жасаушы, шапқыншы, дұшпан. Жеңдік жауды, алдық кекті (Аманжолов). 2. Өштескен, қастасқан адам, дұшпан. Сенімен жау емеспін. Жау айдағыр (алғыр) – дұшпанның қолында кеткір. Жау алмайды ( шаппайды) – ештеңе болмайды, ешкім де тимейді. Жау басар жүйрік – сайысқа шығар сай тұлпар. Жау болды – жауықты, өштесті, қастасты. Жау етті – араздастырды, қастастырды, өштестірді. Жаудан жағасы босамады – жаудан арылмады, дұшпаны көп болды. Жау жағадан алғанда – қиын-қыстау кезде, қысылтаяңда. Жау жегір (қарғ. ) – дұшпанға жем болғыр, талауға түскір. Жау жүрек – өжет, батыл, жүректі. Жау көрді – дұшпан санады. Жау қабақ – түксиген, суық қабақ. Жау қуғандай – асығып-үсігіп, асып-сасып. Жау тигендей – дүрлігіп, ту талақайы шығып. Жау түсіргіш – батыл, ер жүрек
II
көздің жауын алады
– Әдемілігімен көз тартады, көзді қызықтырады
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: жау


будет выглядеть так: Что такое жау