Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жаушылық
1. Өте маңызды іс-әрекет туралы хабар берушілік, қуғыншылық. Егізбай менен Сегізбай жаушылықпен келіп тұр (Батырлар жыры). 2. Құда болушылық, құдалық. Халел Ғаббасовқа әйел алып беру үшін жаушылықпен жүргендер де бар (Айқап)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: жаушылық


будет выглядеть так: Что такое жаушылық