жауыр
1. Мініс көлігінің арқасына ердің батуынан, қажалудан пайда болатын жарақат. 2. ауыс. Арық, ыңыршағы шығып титықтаған арық күш көлігі. Жарлының жалғыз жауыры (Тоғұзақов). Жауыр болды – арқасы кетті, жара болды. Жауыр етті- [қылды] – а) аттың арқасын жаралады, жарақаттады; ә) мезі етті, ығыр қылды. Жауыр болған – ығыр еткен, ер қашты. Жауырды жаба тоқыды – кемшілікті жасырып жапты, бүркемеледі. Жауыр сөз – жұртты мезі еткен, машықты әңгіме