жауырын
1. Жануарлардың қол мүшесінде, адамның арқасының жоғары тұсындағы иықпен жалғасқан жоғарғы жағы тоқпан жілікпен жалғасып тұратын қалақша сүйек. 2. ауыс. Киімнің жауырын тұсына келетін, арқа жағы. Үстіндегі ақ көйлегінің жауырыны қан (Оразалин). 3. ауыс. этногр. Бал ашатын, жорамал айтатын сүйек. Жауырыны қақпақтай – денелі, иықты. Жауырынынан қақты – ризашылық білдірді, мақтады. Жауырын қарады ( этногр. ) – бал ашты, бір нәрсені болжап, жорыды, жорамалдады. Жауырынын жерге тигізді – алып ұрды, жықты; жеңді