жез
1. геол. Мырыш пен мыстың қосындысы, қызғылт түсті металл. 2. ауыс. Түбіне пистон, ішіне оқ салған патрон. Бір күнгі берген жезім жетер толық (Пернедегі терме). Жез аяқ – қыдырымпаз, жүрдек. Жез бұйдалы – әдемі, әсем жездеген бұйдасы бар. Жез иық – жезді погон, оқалы иық. Жез киік (поэт). – сұлу, мүсінді жүйрік киік. Жез кірпік (мұрт) – тікірейген әдемі кірпік (мұрт). Жез қанат – қанаты әдемі, сұлу. Жез мойын – ұзын, әдемі мойын. Жез таңдай (көмей) – суырып салма, шешен; асқан әнші, өлеңші