Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жеке
1. Дербес, бөлек, өз алдына. Қазақстан жеке мемлекет болды. 2. Өзіндік, бір өзіне қатысты. Жеке басының ісі. 3. Оңаша, дара. Екеуміз жеке отырып кеңескен болдық (Дүзенов). Жеке басты – жалғыз басты; бойдақ, жесір. Жеке меншік – а) меншігінде мал-мүлкі бар шаруашылық; ә) біреудің қарауындағы, қарамағындағы. Жеке меншікшіл – жеке меншікке құштар, жақтайтын. Жеке шаруа – өз меншігінде мал-мүлкі бар шаруа
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: жеке


будет выглядеть так: Что такое жеке