Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е [Ж] З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
желдену
I1. Жел тұру, жел соғу. Күн азырақ желденіп, ұшқындап қар жауды (Сейфуллин). 2. ауыс. Желігу, желпіну, менменсу, даңдайсу. Желеудің кеудесі желденіп кетті (Бақбергенов)
II
Суық тиіп ауыру; жел ауруы көтерілу. Өкпесі желденіп қалыпты
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: желдену


будет выглядеть так: Что такое желдену