Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
желпу
1. Желдің баяу соғуы; есу. Оқта-текте тау жақтан самал желпіп өтеді (Жұмаділов). 2. Бетті желпуішпен, қолмен не орамалмен желпу. Бетімді әлдекім орамалмен әлсін-әлі желпіп отыр (Хангелдин). 3. Астықты желге ұшырып шаң-тозаңынан арылту, тазарту. Күнтуар үюлі жатқан дәнді желпи бастады (Ә.Әбішев)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: желпу


будет выглядеть так: Что такое желпу