Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жеңіл-желпі
1. Болмашы, азғантай, желең. Жеңіл-желпі тамақ (әзіл), жеңіл-желпі киінген. 2. ауыс. Қиындығы жоқ, жеңіл, оңай. Қарт адамға жеңіл-желпі жұмыс істеген жөн (Шүкіров). 3. ауыс. Ат үсті, үстіртін. Бастық онымен жеңіл-желпі амандасты. Жеңіл-желпі қарады – аса көңіл бөлмей, немқұрайды қарады
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: жеңіл-желпі


будет выглядеть так: Что такое жеңіл-желпі