Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е [Ж] З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
жеру
I1. Енесінің (мал, аң т.б.) төлін өзіне жуытпауы, қашқалақтауы. Қой қозысынан жеріп кетті. 2. ауыс. Бір нәрседен жирену, аулақ болу. Жақсыдан үйрен-жаманнан жері
II
жерг. Жерік болу. Зейнеп бүркіттің миына жеріпті (С.Мұқанов)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: жеру


будет выглядеть так: Что такое жеру