жетек
1. Арбаның, шананың алдынан орнатылған, ат жегілетін оқағаш, тәрте, арыс. Ұзын арбаның жетегі көтеріліп, доғамен тіреліп қойылыпты. 2. Қосарға алынған мал, жетектеген жылқы. Жетегіндегі ат елең етіп бұлқынды (Райымқұлов). 3. ауыс. Ықпал, ырық, тізгін. Шабыт жетекінде. Партия жетегінде іс істеді (Майлин). Жетекке алды – қосарға алды, жетектеді. Жетекке ерді – біреудің айтқанына көнді, ырқына жүрді