Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е [Ж] З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
жетектеу
1. Малды мойнына байлаған жіптен ұстап жетелеу. Бір атты жетектеп папам келді (Бөкеев). 2. Қолынан ұстап жетелеу, ерту. Әкелі-балалы бірін-бірі жетектеп келеді (Оразалин). 3. ауыс. Сүйемелдеу, көмектесу, тәрбиелеу, баулу. Ғылыммен шыңдап өсірдің, Жеті жастан жетектеп (Жабаев). Егіншілік отырықшылыққа жетектейді (Ақынжанов)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: жетектеу


будет выглядеть так: Что такое жетектеу