Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е [Ж] З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
жинақтау
1. Бір нәрсені қорытындалау, негіздеу. (С.Ысқақов). Топырақты күту – өмір тәжірибесі арқылы жинақталады. 2. Бір нәрсенің бас-аяғын қосу, шоғырландыру. Қойдың артын жинақтай , ауылға жетті (Оразалин). 3. Топтау, типтендіру, жалпылау. Сатиралық өткір суреттеу, типтік образға жинақтайды (Нұрмақанов)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: жинақтау


будет выглядеть так: Что такое жинақтау