Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жиу
1. Жию, жинау, жинап алу. Шабылған шөпті жи. Егін орып жиды. Төсек жинады. 2. Бір жерге шақырып жинау, бас қосу, біріктіру, шоғырлау. Оқушыларды сабаққа жиып үлгерді. Бір тудың астына жияйық (Сейфуллин). 3. Жеке бөлшектерді біріктіріп, басын қосу, құрау. Машинаның бұрандаларын жиды, станоктың бөлшектерін жиды. 4. Әр түрлі мағлұматтар мен ақпарды бір ізге түсіру, топтау. Мәлімет жиды, пікірлер жиды. Денесін жиды – өзіне-өзі келді, ширады. Жағын жиды – кимешектің жиегін бүкті, көмкерді. Күлкісін жиды – күлкісін тиды. Ішін жиды – ішін тартты, ышқынды
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: жиу


будет выглядеть так: Что такое жиу