Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е [Ж] З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
жоқтау
I1. Қазаға ұшыраған адамның артында қалған жақындарының қайғылы сарынмен айтатын зары, мұң сөзі. Қазақ кісі өлсе, жоқтаумен шығарып салады (Есенберлин). 2. ауыс. Бір нәрсенің іздеуі, сұрауы. Жоқтауын бір-ақ оқ (Қ.Қуанышбаев)
II
Бір нәрсеге үйір емес, шорқақтау. Әмина сөзге жоқтау
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: жоқтау


будет выглядеть так: Что такое жоқтау