Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жоқтаушы
I1. Іздеуші, сұрау салушы адам. 2. ауыс. Біреудің сөзін сөйлеуші, қолдаушы. Ол жалпы қазақтың жоқтаушысы (Есенберлин)
II
Қайтыс болған адамның артынан дауыс айтып жылаушы. Өлген адамға арнаулы жоқтаушылар арқылы жоқтау айтылған (Қазақ ССР)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: жоқтаушы


будет выглядеть так: Что такое жоқтаушы