жөн
I1. Мән, мәніс, жағдай, рет, орын. Жөн білетін адам, жөнін ұқты. Майырдың да өктей қоятын жөні жоқ (М.Әуезов). 2. Дұрыс, ақиқат. Я жөні осы ғой,- деді. 3. Кім екендігі, шыққан тегі, аты-жөні. Ақсақал, жөніңізді айтыңы, кім боласыз? (Ауызекі). Жөнге салды [келді] – а) жолға қойды, түзеді; ә ) тәртіпке шақырды, тәрбиеледі. Жөн көрсетті [сілтеді] – бағыт-бағдар берді, жол сілтеді. Жөн сұрады – хал-жағдайды сұрап білді. Жөні келді – реті болды, сәті түсті. Жөнін айтты – бір нәрсенің мән-жайын айтты. Жөніңді тап – жайыңа кет, өз жайыңды ойла
II
Жөн-жоралғы, салт. Әдет-әдет емес, жөн әдет (Мақал)
III
Мырза қоспақ тұқымынан туған бұра