Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жұбау
IЖұбату, көңілін аулау. Шер тарқатты, жұбады (Асылбеков)
II
жерг. 1. Жүдеу, жадау, мұңды,қайғылы. Өңі жұбау тартқан. 2. Ақырын, жай, баяу. Граждан деп қана сөйлеп жұбау жұмсайды (І.Жансүгіров)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: жұбау


будет выглядеть так: Что такое жұбау