жұму
1. Қолдың саусақтарын ішке қарай бүгіп, түю, жұмып алу. Жұмған уысын жазбады. 2. Кірпіктерді, ерінді айқастыра жабу. Көзін ақырын жұмды. Жұмған аузын ашпады – жақ ашпады, сөйлемеді, үндемеді. Көз жұмды – а) ашық көзін жасырды; ә) ауыс. Әлде бір жайтқа мән бермеді; тәуекелге бел байлады; б) ауыс. Өлді, ол дүниеге кетті