жүру
1. Тұрған жерден екінші жерге жету, бару. Ол жаяу жүрді 2. Көлік пен машинаның т.б. заттардың орнынан қозғалуы, қимылдауы. Поезд жүргелі тұр, сағат жүріп тұр. 3. Бір жаққа бет алу, жолға шығу. Алматыға жүріп кетті. 4. Карта, шахмат т.б. спорт ойындарындағы жүріс. Ондық қарғаны жүрді, ферзаны бірінші рет жүрді. 5. Толық мағыналы тіркесіп, белгілі мағына білдіретін көмекші етістік. Кітап оқып жүрген, еңіреп жүрген ер еді. 6. ауыс. Біреумен көңілі жақын болу. Ол бір әйелмен жүрреді