жылым
1. Өзен мен көл бетінің қыстыгүні қатпай, қабыршақтанып жатқан жері, терең жері, иірім. Жылымға ау салды. жылымнан алып шықты. 2. Теңізден балық аулау үшін қолданылатын ау, тор. Теңізге жылым тартты, жылым салатын жерді көрді. 3. Қамысты көлшіктердің бетінде қалқып тұратын кілегей тәрізді көк шалам. Судың бетін жылым басып кеткен. 4. ауыс. Қу, сұм, сұмырай, жылпос. Жылым жігіт (мінез)